Teşekkürler Juve

2006’daki Calciopoli Skandalı’nın ardından küme düşme, 2011’e kadar geçen başarısız ve silik sezonlar ve ardından ayağa kalkış, şahlanış. Conte ile kazanılan 3 Serie A şampiyonluğu, ardından daha ilk sezonunda lig-kupa-Şampiyonlar Ligi üçlemesine yaklaşan Allegri.

6 Haziran 2015 akşamı Massimiliano Allegri, Juventus tarihindeki ilk üçlemeyi yapan teknik adam olarak tarihe geçmeye çok yakındı. 1959-1960 sezonunda Carlo Parola’nın ve 1994-1995 sezonunda Marcelo Lippi’nin gerçekleştirdiği lig-kupa ikilemesi rekorlarına ortak olan Allegri, 12 yıl sonra finale çıkardığı Bianconeri’yle Şampiyonlar Ligi’ni de kazanarak kulüp tarihine geçmeyi hedefliyordu.

Maç öncesi yazdığım yazıda sabırla arkada beklememiz gerektiğini savunmuştum. Gol yemediğimiz her geçen dakika kupa bize daha da yaklaşacaktı. Özellikle Juventus’un Barcelona’ya oranla fizik-kondisyon olarak daha diri bir takım olduğunu düşündüğüm için bu kanıya varmıştım. Ancak henüz 4.dakikada gelen gol tüm oyun planımızı alt üst etmese de fizik-kondisyon açısından takımı bir hayli aşağıya çekti.

Erken gelen golün ardından Barcelona yine oyuna hükmeden ve topa sahip olan taraftı. Ancak bu kez sabırla beklemekle birlikte bir an önce topu kazanmak isteyen bir orta sahamız vardı. Vidal ve Pogba’nın agresif oyunları sonucu gördükleri sarı kartlar da bunun bir göstergesi.

Kontrolü kaybettik

İkinci yarının başında da Barcelona’nın baskısına direnmeye çalıştık. Ancak 55.dakikada orta sahada kazanılan topu topuğuyla maç içinde hücuma ilk defa katılan Lichtsteiner’in önüne bırakan Marchisio ile başlayan atak Morata ile gole dönüştü. Bu golün ardından moralimizi ve güvenimizi yeniden kazandık. O kadar güven kazandık ki maç içindeki ilk ileriye çıkışını 55.dakikada gerçekleştiren Lichtsteiner, bu golden sonra 3 kez daha sağdan bindirme yaptı. Golden sonra yaklaşık 10 dakikalık süre zarfında kendine güveni gelen Juventus, yine sağdan gelişen bir atağın ardından Tevez’le ceza yayı üzerinden tehlikeli sayılabilecek bir fırsat yakaladı. Ancak maçtan önce büyük umutlar bağladığım Tevez, maç içindeki kaçak dövüşüne yakışır bir vuruş gerçekleştirip bu fırsatı kullanamadı.

Bu 10 dakika içinde Juventus savunma çizgisi maç içinde ilk defa orta sahaya kadar yanaşmıştı. Ancak orta sahayla, arka dörtlü arasındaki hat tehlikeli boyutta açıldı. 1-1’i bulduktan sonra açıkçası temponun düşürülüp topu ayağımızda mümkün mertebe çok tutarak, Barcelona’ya topu unutturmamız daha mantıklı olabilirdi. Bu süre zarfında Juventus ikinci golü bulsaydı muhtemelen ben bu cümleleri yazmıyor olabilirdim. Ancak maçı izlerken de golün ardından gerçekleştirdiğimiz, aşırı kontrolsüz, şuursuz baskının tehlikeler yaratacağına dair endişeler yaşadım. Nitekim Mascherano’nun Pogba’yı kündeye getirdiği pozisyonun ardından dönen top kalemizde gol oldu. Bu pozisyonda Buffon gibi tecrübeli ve özel bir kaleciden,  sektirme riskini düşünerek topu köşeye doğru çelmesini beklerdim.

Golün ardından Pereyra-Llorente ve zorunlu Coman değişiklikleriyle rakip kaleyi zorlasak da yine baskın yediğimiz 3’e 2 bir kontradan Neymar’ın fişi çekişini izledik. 3-1 kaybettiğimiz finalde de yediğimiz son iki golün kontra ataklardan baskın şeklinde gerçekleşerek kalemizde bitmesi ise şanssızlık.

Finalde Juventus adına öne çıkan performanslar ise Marchisio ve Pogba oldu. Pogba her ne kadar maç içerisinde Barcelona orta sahalarına karşı direnç göstermekte zorluk çekse de hücuma destek verdiğinde etkili oldu. Marchisio kontrollü bir oyun sergiledi ve şık topuk pasıyla golün başlangıcı oldu. Morata ve özellikle de Tevez beklenenin uzağında kaldı. Pirlo yaşı itibariyle kendisine diğer orta sahalardan yeterli destek gelmeyince oyuna dikte edemedi.  İlk yarıda Barcelona’nın, kanadını fazlasıyla zorladığı Lichtsteiner de, ikinci yarıda 55-65.dakikalar arası gerçekleştirdiği bindirmeler dışında silik gözüktü ve savunmada önemli zaaflar verdi.

Real Madrid’e karşı yarı finaldeki karşılaşmalarda olduğu gibi yine alan daraltarak oynamaya çalıştık ancak Barcelona’nın tiki-takasına karşı yeterli direnci ve sabrı gösteremedik. Yine Real Madrid’e karşı oynadığımız maçlarda gerçekleştirdiğimiz ve orta sahadaki isimlerin desteğiyle baskın niteliği kazanan ön alan presini de Barcelona’ya karşı neredeyse hiç kullanmadık, kullanamadık. Maçın ilk dakikasında yaptığımız presten korner kazansak da, ilerleyen dakikalarda Barcelona’nın tiki-takası tehlikeli boyutlara ulaşınca muhtemelen Allegri bundan vazgeçmeyi tercih etti. Chielli gibi hava hakimiyeti olan bir stoperin yokluğunda da kazanılan kornerleri hep kısa kullanmayı tercih ettik. Belkide Barcelona'ya karşı gerçekleştirebildiğimiz ve sadık kaldığımız tek özelliğimiz gerçekleştiremesek de baskı ve pres yememize rağmen savunmada kazandığımız topları gelişigüzel vurmak yerine pasla çıkmaya çalışmak oldu.

Çok büyük yüreğimizle, çok büyük oynadık ama başaramadık. Juventus üçlemeyi yapamadı ama özel bir sezon yaşatarak bizleri gururlandırdı. Vidal-Marchisio-Pogba-Pirlo orta sahasından belki iki, belki de üç isim ayrılacak. Gelecek sezon yapılacak kadro planlaması da bu nedenle büyük önem taşıyor.

Tabi bir de şu fotoğraftan sonra Buffon-Del Piero-Nedved-Trezeguet ve şu anda ismini hatırlayamadığım diğer “adam”lardan sonra yeni bir adam daha kazandığımızı söyleyelim.

Avrupa’nın zirvesine çıkamasa da isminin yeniden büyüklerle birlikte anılmasını sağlayan Juventus’un, Allegri’nin de dediği gibi sürekli olarak bu seviyelerde yer alması gerek. Buralarda dolaştığımız sürece kupaya uzanmamız çok da geç olmayacaktır.

                                                                                   YAZAN: ANIL YAZAR